De stichting Vechtgenoten beoogt de realisering van een inloophuis voor kankerpatiënten en hun naasten. Het inloophuis wordt ondergebracht op landgoed Stekkenkamp in Ommen. De stichting ontleent haar naam aan het gevecht dat mensen met de diagnose kanker, aangaan, samen aangaan. De behoefte aan een dergelijke voorziening is groot. Elders in het land zijn al dergelijke inloophuizen, of ontstaan initiatieven daartoe. De stichting ziet de realisatie dichterbij komen door tal van acties van mensen en bedrijven uit de omgeving. Rabobank Vaart en Vechtstreek heeft een bedrag van € 15.000,-- gedoneerd vanuit haar fonds Coöperatief Dividend. De bank is ook hoofdsponsor van een benefietconcert in Congreshotel Mooirivier in Dalfsen, waar onder meer Liesbeth List optreedt. De opbrengst van het concert zijn voor de stichting. De Ladies Run, een sponsorloop als onderdeel van de Vechtdalmarathon2daagse, loopt in het laatste weekend van september in Ommen ook voor de stichting Vechtgenoten. Rabobank is hoofdsponsor van het tweedaagse evenement.
Bedevaart
Rabobank Vaart en Vechtstreek steunt het goede intiatief van de stichting Vechtgenoten en helpt haar deze broodnodige voorziening mogelijk te maken. Samen met bank kunt ook u de stichting helpen. Bijvoorbeeld door de fietstocht van Clemens van Ewijk te sponsoren. Hij rijdt vanaf Lemelerveld naar Noord Spanje naar de bekende bedevaartplaats Santiago de Compostela en hoopt met zijn tocht geld in de zamelen voor het inloophuis in Ommen. Een goed initiatief, dat wij van harte bij u aanbevelen.
donderdag 24 april 2008
dinsdag 22 april 2008
De achtergrond
Wie is Clemens van Ewijk?
Als zoon van een brood- en banketbakker kwam ik in 1944 in Haarlem ter wereld als vierde van een gezin van twaalf kinderen. Het was een warm en gezellig nest.
Na de Lagere School ging ik doordat ik altijd met de techniek in de weer was als vanzelfsprekend naar de Ambachtsschool.
Mijn keuze om elektromonteur te worden werd overschaduwd door mijn passie voor bromfietsen en motoren. Mijn vrije tijd bracht ik door bij de firma van der Pelt, een Bromfietsen en Motorenzaak. Ik kreeg er de vrije hand en kon naar hartelust mijn hobby uitvoeren.
Na het behalen van het vakdiploma Elektrotechniek ging ik als 15-jarige aan het werk in de bouw. Echter de brommers en motoren bleven trekken, dus ’s avonds na het werken in de bouw was ik tot in de kleine uurtjes te vinden bij de firma Pelt, verkoop en reparaties van fietsen bromfietsen en motoren. Onder voorbehoud van het halen van bijbehorende vakdiploma’s kreeg ik toestemming van mijn vader om de overstap te maken naar deze branche. Uiteindelijk zijn het auto’s geworden.
Mijn Militaire Diensttijd kon niet mooier: Ik kwam op als Motorordonnans, en als ik niet hoefde te rijden was ik te vinden in de werkplaats. Gelegerd in Wezep ontmoette ik de vrouw met wie ik in 1967 trouwde, na twee jaar in Haarlem te hebben gewoond kwamen wij in 1969 in Lemelerveld terecht. Ik werkte daar als chef werkplaats bij Garage Jansman een echte dorpsgarage, je kon daar terecht voor alles wat vier wielen had. Geen klus gingen we uit de weg.
Na zeven jaar huwelijk kregen wij twee prachtige dochters waar ik gek mee ben, Daniëlle in 1974 en Marije in 1976.
Inmiddels kan ik ook genieten van twee heerlijke kleinzoons, (belhamels).
Toen de heer Jansman in 1975 stopte met het garagebedrijf in de Dorpsstraat heb ik met ons spaargeld de sprong gemaakt naar het zelfstandig ondernemerschap. Dit verliep zó voorspoedig dat er in 1979 een nieuw pand werd gerealiseerd aan de Parallelweg, in 1995 kwam daar nog een tweede vestiging bij in Nijverdal. Het leven lachte me toe.
Dat alle mooie dingen in het leven ook een schaduwkant hebben, heb ik in de afgelopen jaren ervaren.
Inmiddels is mijn leven in een wat rustiger vaarwater terecht gekomen. Hierdoor heb ik weer nieuwe energie gekregen, heb voor mij heel belangrijke personen terug in mijn leven en voel mij weer gewaardeerd. Het idee een fietstocht te gaan maken naar Santiago de Compostela kwam niet uit de lucht vallen. Door uitzendingen hierover op TV en de verhalen die ik op internet las van anderen die de tocht hebben gemaakt, ben ik tot dit besluit gekomen.
Op deze manier hoop ik te bereiken wat ik voor ogen heb, nl.: Al fietsend “stilstaan” bij mezelf en de dingen die achter mij liggen een plaats geven.
Clemens van Ewijk
Als zoon van een brood- en banketbakker kwam ik in 1944 in Haarlem ter wereld als vierde van een gezin van twaalf kinderen. Het was een warm en gezellig nest.
Na de Lagere School ging ik doordat ik altijd met de techniek in de weer was als vanzelfsprekend naar de Ambachtsschool.
Mijn keuze om elektromonteur te worden werd overschaduwd door mijn passie voor bromfietsen en motoren. Mijn vrije tijd bracht ik door bij de firma van der Pelt, een Bromfietsen en Motorenzaak. Ik kreeg er de vrije hand en kon naar hartelust mijn hobby uitvoeren.
Na het behalen van het vakdiploma Elektrotechniek ging ik als 15-jarige aan het werk in de bouw. Echter de brommers en motoren bleven trekken, dus ’s avonds na het werken in de bouw was ik tot in de kleine uurtjes te vinden bij de firma Pelt, verkoop en reparaties van fietsen bromfietsen en motoren. Onder voorbehoud van het halen van bijbehorende vakdiploma’s kreeg ik toestemming van mijn vader om de overstap te maken naar deze branche. Uiteindelijk zijn het auto’s geworden.
Mijn Militaire Diensttijd kon niet mooier: Ik kwam op als Motorordonnans, en als ik niet hoefde te rijden was ik te vinden in de werkplaats. Gelegerd in Wezep ontmoette ik de vrouw met wie ik in 1967 trouwde, na twee jaar in Haarlem te hebben gewoond kwamen wij in 1969 in Lemelerveld terecht. Ik werkte daar als chef werkplaats bij Garage Jansman een echte dorpsgarage, je kon daar terecht voor alles wat vier wielen had. Geen klus gingen we uit de weg.
Na zeven jaar huwelijk kregen wij twee prachtige dochters waar ik gek mee ben, Daniëlle in 1974 en Marije in 1976.
Inmiddels kan ik ook genieten van twee heerlijke kleinzoons, (belhamels).
Toen de heer Jansman in 1975 stopte met het garagebedrijf in de Dorpsstraat heb ik met ons spaargeld de sprong gemaakt naar het zelfstandig ondernemerschap. Dit verliep zó voorspoedig dat er in 1979 een nieuw pand werd gerealiseerd aan de Parallelweg, in 1995 kwam daar nog een tweede vestiging bij in Nijverdal. Het leven lachte me toe.
Dat alle mooie dingen in het leven ook een schaduwkant hebben, heb ik in de afgelopen jaren ervaren.
Inmiddels is mijn leven in een wat rustiger vaarwater terecht gekomen. Hierdoor heb ik weer nieuwe energie gekregen, heb voor mij heel belangrijke personen terug in mijn leven en voel mij weer gewaardeerd. Het idee een fietstocht te gaan maken naar Santiago de Compostela kwam niet uit de lucht vallen. Door uitzendingen hierover op TV en de verhalen die ik op internet las van anderen die de tocht hebben gemaakt, ben ik tot dit besluit gekomen.
Op deze manier hoop ik te bereiken wat ik voor ogen heb, nl.: Al fietsend “stilstaan” bij mezelf en de dingen die achter mij liggen een plaats geven.
Clemens van Ewijk
Abonneren op:
Posts (Atom)
