zondag 15 december 2013
vrijdag 18 juni 2010
nieuw mail adres
Beste Mensen,
Vanaf heden ben ik bereikbaar op cvanewijk@hotmail.nl.
Het oude adres is per ingang van vandaag komen ter vervallen.
Met vriendelijke groet,
Clemens van Ewijk
maandag 30 juni 2008
Onverwachte suprise
Op woensdag 25 juni wachtte mij een onverwacht en plezierig welkom thuis, in gang gezet door Koos en Diny. Tijdens mijn geplande afwezigheid die dag, waarvan ik overigens eerder dan de bedoeld terug was werd de showroom omgetoverd in een welkomsruimte, compleet met hapjes en drankjes.
Ik werd op suptiele wijze naar de woning geloodst, waar de journaliste van de Stentor mij een interview heeft afgenomen over de wetenswaardigheden van mijn reis.
Hart verwarmend was de aanwezigheid van family, vrienden, buren, relaties, bestuur stichting vechtgenoten en mensen van verenigingen, die ieder op zijn of haar manier het welkom tot een feest maakte, waardoor ik toch een vreugde traanje niet kon onderdrukken.
Tijdens deze receptie zijn er ook nog foto's gemaakt die zijn te bewonderen op zowel mijn blog als sukerbiet site.
Al met al een bijzondere afsluiting van een voor mij heel bijzondere reis, ik denk hier dan ook met heel veel plezier aan terug.
Ik wil dan ook al diegene die hiertoe hebben bijgedragen heel hartelijk bedanken.
Clemens.
Bericht uit de Stentor
Geen dag spierpijn of zere billen
door Erna Ekkelkamp. vrijdag 27 juni 2008
Clemens van Ewijk fietste drieduizend kilometer van Lemelerveld naar de Spaanse pelgrimsstad Santiago de Compostela: ,,Ik wilde dit echt heel bewust alleen doen.' Eigen foto
LEMELERVELD - Met drieduizend fietskilometers in de benen en bijna vijftienduizend euro rijker, keerde Clemens van Ewijk deze week terug naar Lemelerveld.
Zie ook:
Pelgrimstocht is inzamelingsactie In vijfendertig dagen fietste hij naar Santiago de Compostela in Spanje. Hij wilde daarmee een moeilijke periode in zijn leven afsluiten en tegelijkertijd geld inzamelen voor het Inloophuis voor Kankerpatiënten van Stichting Vechtgenoten in Ommen.Bij thuiskomst ziet hij er stralend uit. Gespierd, gebruind en gelukkig. Zijn reis is op alle fronten geslaagd. "Het was een geweldige ervaring," zegt hij. "Dit was de eerste keer dat ik langer dan tien dagen van mijn bedrijf weg ben geweest en ik moet zeggen: op het moment dat ik op de fiets stapte om te vertrekken, kon ik meteen alles loslaten. Ik heb zes weken lang niet of nauwelijks aan mijn werk gedacht." Hij lacht. "Eenmaal belde een medewerker mij op met een moeilijk probleem. Het deed me niets. 'Los het zelf maar op. Zoals jij het doet, is het goed', heb ik hem gezegd en zo voelde ik het ook." Zijn familie vergat hij niet. Iedere avond stuurde hij een sms-je naar zijn vrouw Ria, die vervolgens zijn website bijwerkte. Zo konden zijn tien broers en zussen, kennissen en vrienden meeleven tijdens zijn lange tocht. "Ik heb een lastige periode in mijn leven doorgemaakt. Hoewel het bijna onmogelijk is om deze tijd af te sluiten, wilde ik het toch een plek geven in mijn leven. Dat heb ik gedaan door deze tocht heel bewust in mijn eentje te maken. Dus toen Ria tegelijkertijd elders in Frankrijk met vakantie was, en wij er na ons sms-contact er achter kwamen dat we heel toevallig in hetzelfde stadje bleken te logeren, hebben we wèl samen gegeten, maar zijn we na de maaltijd ieder weer naar ons eigen hotel vertrokken. Ik wilde dit echt heel bewust alleen doen."Tijdens zijn tocht heeft Clemens veel nagedacht over zichzelf en over het leven. "Dat was soms confronterend, maar ik bleef positief. Uiteindelijk heeft het me dichter bij mezelf gebracht. Ik heb me ook vaak verbaasd over mezelf. Ik ben helemaal geen fietser, maar toch fietste ik iedere dag zo'n honderd kilometer door weer en wind. En wat denk je? Ik heb geen dag spierpijn of een zere kont gehad. Ik voelde me gewoon met de dag sterker worden."Niemand fietst of wandelt zomaar naar Compostela, ervoer hij. Iedere pelgrim heeft zijn eigen verhaal en iedereen doet het op zijn eigen manier. "Natuurlijk werden er wel vertrouwelijkheden uitgewisseld, maar het viel me op dat iedereen toch erg op zichzelf was. In Burgos sliepen we met tachtig personen in een immense slaapzaal bij een klooster. Toch was het er rustig, omdat iedereen toch vooral met zijn eigen tocht bezig was." De meeste indruk maakte een Oostenrijkse rolstoelgangster. "Helemaal alleen probeerde zij te verwerken dat ze door een auto-ongeluk in de rolstoel was beland. Nadat ik met haar had gesproken, kreeg ik nog meer kracht om verder te gaan."
door Erna Ekkelkamp. vrijdag 27 juni 2008
Clemens van Ewijk fietste drieduizend kilometer van Lemelerveld naar de Spaanse pelgrimsstad Santiago de Compostela: ,,Ik wilde dit echt heel bewust alleen doen.' Eigen foto
LEMELERVELD - Met drieduizend fietskilometers in de benen en bijna vijftienduizend euro rijker, keerde Clemens van Ewijk deze week terug naar Lemelerveld.
Zie ook:
Pelgrimstocht is inzamelingsactie In vijfendertig dagen fietste hij naar Santiago de Compostela in Spanje. Hij wilde daarmee een moeilijke periode in zijn leven afsluiten en tegelijkertijd geld inzamelen voor het Inloophuis voor Kankerpatiënten van Stichting Vechtgenoten in Ommen.Bij thuiskomst ziet hij er stralend uit. Gespierd, gebruind en gelukkig. Zijn reis is op alle fronten geslaagd. "Het was een geweldige ervaring," zegt hij. "Dit was de eerste keer dat ik langer dan tien dagen van mijn bedrijf weg ben geweest en ik moet zeggen: op het moment dat ik op de fiets stapte om te vertrekken, kon ik meteen alles loslaten. Ik heb zes weken lang niet of nauwelijks aan mijn werk gedacht." Hij lacht. "Eenmaal belde een medewerker mij op met een moeilijk probleem. Het deed me niets. 'Los het zelf maar op. Zoals jij het doet, is het goed', heb ik hem gezegd en zo voelde ik het ook." Zijn familie vergat hij niet. Iedere avond stuurde hij een sms-je naar zijn vrouw Ria, die vervolgens zijn website bijwerkte. Zo konden zijn tien broers en zussen, kennissen en vrienden meeleven tijdens zijn lange tocht. "Ik heb een lastige periode in mijn leven doorgemaakt. Hoewel het bijna onmogelijk is om deze tijd af te sluiten, wilde ik het toch een plek geven in mijn leven. Dat heb ik gedaan door deze tocht heel bewust in mijn eentje te maken. Dus toen Ria tegelijkertijd elders in Frankrijk met vakantie was, en wij er na ons sms-contact er achter kwamen dat we heel toevallig in hetzelfde stadje bleken te logeren, hebben we wèl samen gegeten, maar zijn we na de maaltijd ieder weer naar ons eigen hotel vertrokken. Ik wilde dit echt heel bewust alleen doen."Tijdens zijn tocht heeft Clemens veel nagedacht over zichzelf en over het leven. "Dat was soms confronterend, maar ik bleef positief. Uiteindelijk heeft het me dichter bij mezelf gebracht. Ik heb me ook vaak verbaasd over mezelf. Ik ben helemaal geen fietser, maar toch fietste ik iedere dag zo'n honderd kilometer door weer en wind. En wat denk je? Ik heb geen dag spierpijn of een zere kont gehad. Ik voelde me gewoon met de dag sterker worden."Niemand fietst of wandelt zomaar naar Compostela, ervoer hij. Iedere pelgrim heeft zijn eigen verhaal en iedereen doet het op zijn eigen manier. "Natuurlijk werden er wel vertrouwelijkheden uitgewisseld, maar het viel me op dat iedereen toch erg op zichzelf was. In Burgos sliepen we met tachtig personen in een immense slaapzaal bij een klooster. Toch was het er rustig, omdat iedereen toch vooral met zijn eigen tocht bezig was." De meeste indruk maakte een Oostenrijkse rolstoelgangster. "Helemaal alleen probeerde zij te verwerken dat ze door een auto-ongeluk in de rolstoel was beland. Nadat ik met haar had gesproken, kreeg ik nog meer kracht om verder te gaan."
dinsdag 17 juni 2008
Clemens is in Santiago!
Vandaag is Clemens na dik 3000 km fietsen in Santiago de Compostela aangekomen. Harstikke gefeliciteerd met deze geweldige prestatie.
18 juni: Even een persoonlijke noot van Clemens zelf:
Hoi trouwe volgers van mijn reis met een dubbel doel.Gisteren 17 juni ben ik zoals bedoeld aangekomen in Santiago, wel wat meer km als ik voor ogen had, maar ik heb het gehaald, en dat is het belangrijkste.Nog belangrijker vind ik dat het doel waar ik persoonlijk voor ging mij een grote stap in de goede richting heeft gebracht, daarnaast zie ik dat het financiële doel ook nog steeds wordt ondersteund, dat doet mij goed, ik hoop en verwacht dat dit nog niet het einde is
Even terug naar de dag van gisteren de aankomst in Santiago, een heel bijzonder moment, mede doordat Ria er was en mij daar opwachtte met een heel toepasselijke attentie.Ook het weerzien van allerlei pelgrims die ik onderweg ben tegengekomen was heel hartverwarmend, en gaf reden om allerlei onderweg meegemaakte ontmoetingen en leuke en mooie momenten met elkaar te delen. Hier komt zeker nog vervolg op. Kortom terugkijkend op deze zware maar zeker benijdenswaardige reis die in woorden bijna niet is te vatten zal voor altijd deel uitmaken voor de rest van mijn leven.
Lieve mensen, ben nu samen met Ria op weg naar Nederland en hoop daar a.s. zondag aan te komen.
Hartelijke groet(ook namens Ria) en bedankt voor alle ondersteuning,
Clemens.
18 juni: Even een persoonlijke noot van Clemens zelf:
Hoi trouwe volgers van mijn reis met een dubbel doel.Gisteren 17 juni ben ik zoals bedoeld aangekomen in Santiago, wel wat meer km als ik voor ogen had, maar ik heb het gehaald, en dat is het belangrijkste.Nog belangrijker vind ik dat het doel waar ik persoonlijk voor ging mij een grote stap in de goede richting heeft gebracht, daarnaast zie ik dat het financiële doel ook nog steeds wordt ondersteund, dat doet mij goed, ik hoop en verwacht dat dit nog niet het einde is
Even terug naar de dag van gisteren de aankomst in Santiago, een heel bijzonder moment, mede doordat Ria er was en mij daar opwachtte met een heel toepasselijke attentie.Ook het weerzien van allerlei pelgrims die ik onderweg ben tegengekomen was heel hartverwarmend, en gaf reden om allerlei onderweg meegemaakte ontmoetingen en leuke en mooie momenten met elkaar te delen. Hier komt zeker nog vervolg op. Kortom terugkijkend op deze zware maar zeker benijdenswaardige reis die in woorden bijna niet is te vatten zal voor altijd deel uitmaken voor de rest van mijn leven.
Lieve mensen, ben nu samen met Ria op weg naar Nederland en hoop daar a.s. zondag aan te komen.
Hartelijke groet(ook namens Ria) en bedankt voor alle ondersteuning,
Clemens.
vrijdag 16 mei 2008
De dagelijkse berichten van Clemens
Na de beproeving van de eerste dag (13 mei) kwam Clemens na 161,8 km aan in Herpen waar hij om 19.45 uur werd onthaald door een ontvangstcomité bestaande uit Mayra, Charl, Stef en Rens. Een versierde tuinstoel en een lekkere maaltijd waren de beloning van de eerste tocht.
Hij voelde zich als God in Frankrijk en daar is hij nog lang niet, kan je nagaan.
14 mei: Met een goede routebeschrijving - gescanned en uitgeprint door Roger, de broer van Charl - op zak is hij om 08.45 uur vertrokken richting Maastricht met de mededeling dat hij het kalm aan zou doen en niet van plan was door te rijden tot Maastricht. Hij maakte zijn voornemen waar: 10 km vóór Maastricht heeft hij een camping opgezocht in het Geuldal. Dat waren weer 130 km. Echter, geen zadelpijn, geen spierpijn!!!
15 mei: Vertrek om 08.15 uur - aankomst ongeveer 18.00 uur in Desnie (iets voorbij Spa). Een "klim"dag maar wel 90 km erbij op de teller! Met enige moeite heeft hij een slaapplaats kunnen vinden bij ontzettend aardige mensen, een overheerlijke warme maaltijd genuttigd in gezelschap van de familie.
16 mei: Na een goede nachtrust en een stevig ontbijt is hij om 08.15 uur vertrokken met een lunchpakketje, een paar schijven meloen en de flessen gevuld met vers water binnen handbereik. Vandaag gaat de reis naar Langlire (richting Montleban, Houffalize). Klimmen en afdalen, enz. enz.
Nee, hij gaat nog verder ->->-> hij belde om 19.15 uur vanuit een pizzeria in Bastogne..........
Kortom: dat waren de volgende 98,5 km.
17 mei: Vandaag ging de reis richting Montmédy. Onderweg is hij gestopt bij een schitterende abdij waarvan hij de stille hoop had daar voor twee nachten onderdak te krijgen. Helaas, in verband met een retraite waren alle bedden bezet. Hij is doorgefietst en heeft de tent iets buiten Montmédy opgezet. Frankrijk is bereikt.
18 mei: Na 67,5 fietsen (een zeer ontspannen dag) is Cheppy bereikt en heeft hij op een camping gestaan en gegeten bij een echtpaar uit Heerhugowaard die er kampeerden.
19 mei: de tocht gaat vandaag richting Chalons-en-Champagne. Aan het eind van de dag staan er 780 km op de teller. Het is niet meer bij te houden.
20 mei: Oeps.... gisteren ietwat overdreven met het aantal kilometers: 760 i.p.v. 780. Maar goed, dat mag de pret niet drukken. Vandaag heeft hij Troyes bereikt. Net geen 100 kilometer gefietst. Dus laten we zeggen nu in totaal 858 km? Het is zijn doel om over twee dagen Vézelay te bereiken.
21 mei: Cleem staat nu op een camping in Ligny-le-Chatel. Het weer is goed. Het humeur opperbest hoewel af en toe gelardeerd met een klein dipje. De dorpjes waar hij doorheen fietst lijken uitgestorven. Daarnaast kampt hij met wat taalproblemen en dat is lastig.
22 mei: Na nog eens 84 km te hebben gefietst (flink klimmen zoals hij laat weten) is Clemens aangekomen in Vézelay. Enne.............. pssssst...... hij zegt dat ie morgen een rustdag neemt. Niet verder vertellen hoor!
23 mei: Klasse, Clemens heeft een echte rustdag gehouden.
Een verslagje van Clemens zelf hierover tref je aan onder de reacties direct onder dit blok.
24 mei: Aangekomen in Nevers. Een oerhollandse dag gehad met veel wind en regen. Alles is doornat geregend. Een trouwmis meegemaakt in de kathedraal van Cyr-et-Ste.Julitte. Na 102 km te hebben gefietst, een eenvoudig hotel genomen zodat alle natte kleding gedroogd kon worden. De nachtrust werd echter rond 02.30 uur ernstig verstoord door een hoop lawaai en geschreeuw veroorzaakt door (wat later bleek) een echtelijke ruzie onder hotelgasten waarbij de politie te pas moest komen. Heeft in zijn tentje lekkerder geslapen dan in het hotel.
25 mei: "Een dag die ik eigenlijk snel weer wil vergeten" zo sms-t hij. Weer veel regen, een afslag gemist, om moest keren omdat hij een riviertje niet overkon, waardoor hij 30 km heeft omgereden. Al met al 128 km gefietst en een nog simpeler dan simpel hotelletje genomen in Le Chatelet.
26 mei: Rond 09.30 uur een sms-je: "heb 6,5 km geklommen. Boven aangekomen is de zon weer doorgebroken."
Sms 15.26 uur: "vandaag alleen maar leuke dingen meegemaakt, ca 45 km gefietst; zit nu in de kroeg en slaap vanavond in een kasteel in Carzay. De kasteeleigenaar is Richard Hurbain, http://www.sarzay.com/"
Sms 16.17 uur: "zit aan een frans dineetje en een lekker pilsje, wie doet me wat, kus, denk aan je."
Sms 17.37 uur: "Ga straks met de lady of the castle naar Chatelet, geld pinnen. Bijzonderheid van de dag: bij een hele steile klim bij Neret zag ik een grote slak met huis op de weg. Wilde een fotootje maken, kon niet zo snel uit mijn klickpedalen komen. Gevolg: lag met m'n hele boeltje aan de rechterkant van de weg. Foto is wel gelukt."
Hoera!
27 mei: Sms 07.40 uur: "Hoi schat, het zijkt van de lucht. Het is niet anders. Ik ga eten en vertrek."
Sms 08.54 uur: "De eerste 10 km zitten er op. Zit nu in Neuvy-St.-Sépulchre. Het regent nog steeds. Moet zijn zeikt maar is niet minder nat."
En de rest van de dag: regen regen regen regen........... na 85 km te hebben gefietst is hij rond 18.30 uur aangespoeld in een Chambre d'Hổtes in St. Priest, omgeving Limoges.
Lieve Cleem, we duimen voor mooi weer! En ik steek zoveel kaarsen voor je op dat het gat in de ozonlaag weer groter wordt.
28 mei: De kaarsjes kunnen weer uit. Cleem is vanmorgen met droog weer vertrokken. Het wordt langzamerhand steeds meer klimwerk. Hij heeft 65 km gefietst. Komt nu meer mensen tegen die de tocht ook maken. Fietsend of wandelend. Hij slaapt vannacht in een gite in St. Léonard-de-Noblat samen met Bert uit Thorn. Zij zijn elkaar meerdere keren tegen gekomen de afgelopen dagen. Zij hebben een stukje samen gefietst maar hun tempo verschilt. Je zult het niet geloven maar deze Bert fietst harder dan Cleem, maar..... is ook een jaar of 10 jonger. De weersvoorspellingen zijn goed dus houen zo!
29 mei: Het is een hele pittige dag geweest met hellingen van 8%. Poeh Poeh. En ja hoor...... 102,9 km gefietst. Het is de bedoeling om morgen Rocamadour te bereiken en de dag erna weer een rustdag te nemen. Nu overnacht hij op een camping in Ussac. Kookte ook nog zijn eigen potje. Het weer was weer top en het is ook weer genieten geweest.
30 mei: "Met mij is het gelukt. Ik ben in Rocamadour, iets waar ik vanmorgen niet op had durven hopen, benen wilden niet rond. Begon vanmorgen al in Cosnac, klim van 3,5 km tot 8%. Voelde niet goed, zelfs stukje gelopen. Vervolgens richting Turenne Ville tot 9% klim, zelfde laken een pak. Heb toen maar even rust gepakt en wat gegeten, begon me er al een beetje bij neer te leggen dat ik het doel van deze dag niet zou halen. In Martel aangekomen kreeg ik weer moed. Korte klim 6%, daarna nog een laatste klim richting Mayrinhac 2 km 7%. Ben toen gestopt: gegeten en gedronken en mezelf opgeladen. Het laatste stuk kreeg ik gezelschap van een vlinder! Aangekomen in Rocamadour loop ik Bert tegen het lijf, samen gegeten en gedronken. Teller staat nu op 1652 km. Nu ga ik tentje opzetten."
Tjonge, tjonge................... Cleem, je hebt de rustdag op het juiste moment ingepland geloof ik.
Geniet ervan. Ik ben apetrots op je.
31 mei: genoten van een ontspannen dag.
1 juni: Na een geweldige rustdag in Rocamadour waar het fantastische culturele erfgoed door Cleem eens goed is bekeken, is ie vandaag weer op de fiets geklommen voor de volgende etappe naar Castelnau-Montratier. De klimmetjes van tussen de 4 en 7% gingen hem vandaag goed af. Na 104,5 km erg natte kilometers is Clemens maar een hotelletje ingedoken om de boel eens flink te laten drogen.
2 juni: Cleem is vandaag aanbeland in Lectour. Na een pittig dagje fietsen waarbij het vooral na de middag door de vele klimmetjes pittig was. Na 90 km fietsen slaapt hij vanacht in internationaal pelgrims gezelschap. In de Gite overnachten naast Clemens ook nog Duitsers, Canadezen en Fransen. Slaap lekker!
3 juni: Vandaag weer vroeg op de fiets gestapt. Om 7.30 gingen de pedalen weer rond om tegen 1 uur 's middags even te genieten van een pick-nick in Montesquiou. Na weer op de fiets te zijn gestapt slaat het weer om. Flinke regenbuien en een tegenwindje maken de afsluitende klimmetjes (5 - 7%) vanaf Mardac er niet makkelijker op. Na dik 100 km komt Cleem op de camping in Maubourguet aan waar hij tijdens de nacht een chalet zal delen met Bert en een Frans echtpaar. Morgen is een kleine omweg ingeplanned om even in Lourdes langs te wippen.
4 juni: Aangekomen in Lourdes na een tocht van 70 km. Ondanks de afstand toch een zware rit omdat Clemens het idee heeft dat er continue iemand aan z'n fiets trekt. Lourdes is indrukwekkend maar ook commercieel. Morgen het is het laatste land aan de beurt; Spanje!
5 juni: . Na Lourdes te hebben verlaten komt Clemens via Nay en Arudy, na 70 km aan in Orolo-Sainte-Manie. Het klimwerk zat allemaal tussen de 7 en 10%, pittig dus. Maar omdat Cleem vandaag goede benen had, heeft ie nog behoorlijk wat tijd gehad om het stadje te bekijken. Zelf zegt ie 'Ik vind het wel zwaar maar klaag niet omdat ik me bevoorrecht voel dit te kunnen doen. Ik zie veel moois en ontmoet leuke mensen'. Morgen de testcase 'de Pyreneeën'!
6 juni: Vandaag is Clemens de Pyreneeën ingegaan, dus dat betekent alleen nog maar bergje op bergje af. De rit gaat naar St. Jean-pied-de-Port. Omdat nu het echte klimwerk gaat beginnnen ziet Clemens er wel enigszins tegenop maar ook vandaag gaan de benen goed rond. Na 72 regenachtige kilometers komt ie aan in St.Jean waar de nacht wordt doorgebracht in Gite samen met 8 anderen. De route wordt nu toch echt drukker met Pelgrims die zig op allerlei manieren voortbewegen, zelf op ezels.
7 juni: Ondanks eerdere berichten gaat Clemens vandaag echt Spanje in. In de morgen wordt er slechts 27 km gefietst door het pittige klimwerk met vanaf kilometer 12 regen. Maar op een hoogte van 1057 m wordt er even uitgerust en van het uitzicht genoten. Vervolgens begint een heel stuk met afdalingen waarbij uiteindelijk toch nog 104 km als dagtotaal wordt afgetikt. Tijdens een tussenstop bij het afdalen kletst Clemens nog wat bij met drie vriendinnen waarvan 1 uit Ommen. 's Avonds geniet Cleem samen met medepelgrim Bert van een welverdiende pelgrimsmaaltijd in Puenta la Reina.
8 juni: Vandaag is Clemens naar Logrono gefietst, een tocht van 71 km met meer dan 20 lastige klims waardoor het lastig was een goed ritme te vinden. In Legrono aangekomen blijkt het daar feest te zijn waardoor er veel te zien is in het dorp. Cleem slaapt vanacht in een rivugio (spaanse gite) waar het wel een beetje een zootje is maar dat mag de pret niet drukken.
9 juni: Het was weer een lastig dagje met veel regen en tegenwind op een lastig parcourse. Gelukkig klaart het weer op in de middag waardoor het beoogde einddoel Belorado toch nog wordt gehaald. In Belorado even een biertje gevat met Bert en voor 9 euro een pelgrimsmaaltijd genuttigd, 3 gangen met wijn! De Pyreneeën verassen qua natuur, helemaal niet dor en droog maar de foto's hiervan volgen nog.
10 juni: Vandaag is een niet al te lange rit geplanned richting Burgos zodat Clemens op tijd aan komt om de stad eens goed te bekijken. Al met al de moeite waard. Ondanks de vele omwegen ligt Clemens nog goed op schema om op de geplande datum in Santiago aan te komen. Gisteren was de belofte nog om de foto's van de derde week te laten zien, helaas is de cd met foto's die Cleem heeft gebrand tijdens het versturen gesneuveld. Hopenlijk heeft hij nog tijd om een nieuwe te maken voordat ie weer thuis is.
11 juni: De rit gaat naar Carrion de los Condos, een tocht van bijna 100 km tot hoogtes van 930 meter. Het is lekker weer en Clemens zit in korte mouwen op de fiets. Santiago komt in zicht nog 450 km. Vannacht wordt er weer overnacht in een Rifugio en bij het na bed gaan is de inspanning van de dag alweer vergeten.
12 juni: Aangekomen in Leon 114 kilometer verderop brengt Clemens de nacht door bij de nonnen in de kapel. Vandaag was een vrij eentoninge dag waarbij Cleem constant op een hoogte van rond de 900 meter heeft gefietst. De komende dagen denk ie dat het zwaar gaat worden want er staan nog een aantal pittige klimmen op het programma voordat hij in Santiago is.
13 juni: Ondanks dat Cleem er gisteren als een berg tegenop zag ligt de wereld nu aan zijn voeten. Hij is aangekomen in Foncebadon op 1425 meter hoogte en morgen gaat de tocht zelfs tot boven de 1500 meter. Toch vindt hij zijn prestatie in schril contrast staan met een vrouw die hij gisteren in Leon sprak. Zij is al in april uit Oostenrijk vertrokken en doet in haar rolstoel.
14 juni: Vandaag is Clemens het hoogste punt uit de tocht gepaseerd. In Cruz de Ferre op 1510 meter hoogte heeft hij zijn steentje met tekst achtergelaten, een bijzonder moment. Na 77 km fietsen is hij aangekomen in Las Herrias een klein dorpje waar de nacht zal worden doorgebracht op 700 meter hoogte. Een biertje is er gelukkig wel te koop.
15 juni: Zoals Clemens gisteren al voorspelde was het vandaag een erg zware dag. De rit begon met een klim van 22 km naar Cebreiro op een hoogte van 1310 meter, stiekum even gejuicht toen ie boven was. De rest van de etappe blijft het pittig en het weer zit met regen en tegenwind ook niet mee. De eindbestemming vandaag is Portomarin waar hij nu lekker aan een wijntje zit.
-------------------------------------------------------
Zoals hij zelf zegt: "Ik voel me heerlijk, het klimmen is wel zwaar maar de omgeving is prachtig, stil, afwisselend, ik hoor alleen de vogels fluiten, fiets grote stukken waar ik geen mens tegenkom en ik ben helemaal niet moe. Ik begrijp het zelf niet. Ik had alleen vroeger door moeten zetten met de franse les bij het hoofd der school meester Havermans."
Doe iedereen vooral veel groeten.
--------------------------------------------------------
Kilometerstand: 2.950 km (Bravo!)
Grote klasse voor deze kanjer!
Wordt vervolgd.
Hij voelde zich als God in Frankrijk en daar is hij nog lang niet, kan je nagaan.
14 mei: Met een goede routebeschrijving - gescanned en uitgeprint door Roger, de broer van Charl - op zak is hij om 08.45 uur vertrokken richting Maastricht met de mededeling dat hij het kalm aan zou doen en niet van plan was door te rijden tot Maastricht. Hij maakte zijn voornemen waar: 10 km vóór Maastricht heeft hij een camping opgezocht in het Geuldal. Dat waren weer 130 km. Echter, geen zadelpijn, geen spierpijn!!!
15 mei: Vertrek om 08.15 uur - aankomst ongeveer 18.00 uur in Desnie (iets voorbij Spa). Een "klim"dag maar wel 90 km erbij op de teller! Met enige moeite heeft hij een slaapplaats kunnen vinden bij ontzettend aardige mensen, een overheerlijke warme maaltijd genuttigd in gezelschap van de familie.
16 mei: Na een goede nachtrust en een stevig ontbijt is hij om 08.15 uur vertrokken met een lunchpakketje, een paar schijven meloen en de flessen gevuld met vers water binnen handbereik. Vandaag gaat de reis naar Langlire (richting Montleban, Houffalize). Klimmen en afdalen, enz. enz.
Nee, hij gaat nog verder ->->-> hij belde om 19.15 uur vanuit een pizzeria in Bastogne..........
Kortom: dat waren de volgende 98,5 km.
17 mei: Vandaag ging de reis richting Montmédy. Onderweg is hij gestopt bij een schitterende abdij waarvan hij de stille hoop had daar voor twee nachten onderdak te krijgen. Helaas, in verband met een retraite waren alle bedden bezet. Hij is doorgefietst en heeft de tent iets buiten Montmédy opgezet. Frankrijk is bereikt.
18 mei: Na 67,5 fietsen (een zeer ontspannen dag) is Cheppy bereikt en heeft hij op een camping gestaan en gegeten bij een echtpaar uit Heerhugowaard die er kampeerden.
19 mei: de tocht gaat vandaag richting Chalons-en-Champagne. Aan het eind van de dag staan er 780 km op de teller. Het is niet meer bij te houden.
20 mei: Oeps.... gisteren ietwat overdreven met het aantal kilometers: 760 i.p.v. 780. Maar goed, dat mag de pret niet drukken. Vandaag heeft hij Troyes bereikt. Net geen 100 kilometer gefietst. Dus laten we zeggen nu in totaal 858 km? Het is zijn doel om over twee dagen Vézelay te bereiken.
21 mei: Cleem staat nu op een camping in Ligny-le-Chatel. Het weer is goed. Het humeur opperbest hoewel af en toe gelardeerd met een klein dipje. De dorpjes waar hij doorheen fietst lijken uitgestorven. Daarnaast kampt hij met wat taalproblemen en dat is lastig.
22 mei: Na nog eens 84 km te hebben gefietst (flink klimmen zoals hij laat weten) is Clemens aangekomen in Vézelay. Enne.............. pssssst...... hij zegt dat ie morgen een rustdag neemt. Niet verder vertellen hoor!
23 mei: Klasse, Clemens heeft een echte rustdag gehouden.
Een verslagje van Clemens zelf hierover tref je aan onder de reacties direct onder dit blok.
24 mei: Aangekomen in Nevers. Een oerhollandse dag gehad met veel wind en regen. Alles is doornat geregend. Een trouwmis meegemaakt in de kathedraal van Cyr-et-Ste.Julitte. Na 102 km te hebben gefietst, een eenvoudig hotel genomen zodat alle natte kleding gedroogd kon worden. De nachtrust werd echter rond 02.30 uur ernstig verstoord door een hoop lawaai en geschreeuw veroorzaakt door (wat later bleek) een echtelijke ruzie onder hotelgasten waarbij de politie te pas moest komen. Heeft in zijn tentje lekkerder geslapen dan in het hotel.
25 mei: "Een dag die ik eigenlijk snel weer wil vergeten" zo sms-t hij. Weer veel regen, een afslag gemist, om moest keren omdat hij een riviertje niet overkon, waardoor hij 30 km heeft omgereden. Al met al 128 km gefietst en een nog simpeler dan simpel hotelletje genomen in Le Chatelet.
26 mei: Rond 09.30 uur een sms-je: "heb 6,5 km geklommen. Boven aangekomen is de zon weer doorgebroken."
Sms 15.26 uur: "vandaag alleen maar leuke dingen meegemaakt, ca 45 km gefietst; zit nu in de kroeg en slaap vanavond in een kasteel in Carzay. De kasteeleigenaar is Richard Hurbain, http://www.sarzay.com/"
Sms 16.17 uur: "zit aan een frans dineetje en een lekker pilsje, wie doet me wat, kus, denk aan je."
Sms 17.37 uur: "Ga straks met de lady of the castle naar Chatelet, geld pinnen. Bijzonderheid van de dag: bij een hele steile klim bij Neret zag ik een grote slak met huis op de weg. Wilde een fotootje maken, kon niet zo snel uit mijn klickpedalen komen. Gevolg: lag met m'n hele boeltje aan de rechterkant van de weg. Foto is wel gelukt."
Hoera!
27 mei: Sms 07.40 uur: "Hoi schat, het zijkt van de lucht. Het is niet anders. Ik ga eten en vertrek."
Sms 08.54 uur: "De eerste 10 km zitten er op. Zit nu in Neuvy-St.-Sépulchre. Het regent nog steeds. Moet zijn zeikt maar is niet minder nat."
En de rest van de dag: regen regen regen regen........... na 85 km te hebben gefietst is hij rond 18.30 uur aangespoeld in een Chambre d'Hổtes in St. Priest, omgeving Limoges.
Lieve Cleem, we duimen voor mooi weer! En ik steek zoveel kaarsen voor je op dat het gat in de ozonlaag weer groter wordt.
28 mei: De kaarsjes kunnen weer uit. Cleem is vanmorgen met droog weer vertrokken. Het wordt langzamerhand steeds meer klimwerk. Hij heeft 65 km gefietst. Komt nu meer mensen tegen die de tocht ook maken. Fietsend of wandelend. Hij slaapt vannacht in een gite in St. Léonard-de-Noblat samen met Bert uit Thorn. Zij zijn elkaar meerdere keren tegen gekomen de afgelopen dagen. Zij hebben een stukje samen gefietst maar hun tempo verschilt. Je zult het niet geloven maar deze Bert fietst harder dan Cleem, maar..... is ook een jaar of 10 jonger. De weersvoorspellingen zijn goed dus houen zo!
29 mei: Het is een hele pittige dag geweest met hellingen van 8%. Poeh Poeh. En ja hoor...... 102,9 km gefietst. Het is de bedoeling om morgen Rocamadour te bereiken en de dag erna weer een rustdag te nemen. Nu overnacht hij op een camping in Ussac. Kookte ook nog zijn eigen potje. Het weer was weer top en het is ook weer genieten geweest.
30 mei: "Met mij is het gelukt. Ik ben in Rocamadour, iets waar ik vanmorgen niet op had durven hopen, benen wilden niet rond. Begon vanmorgen al in Cosnac, klim van 3,5 km tot 8%. Voelde niet goed, zelfs stukje gelopen. Vervolgens richting Turenne Ville tot 9% klim, zelfde laken een pak. Heb toen maar even rust gepakt en wat gegeten, begon me er al een beetje bij neer te leggen dat ik het doel van deze dag niet zou halen. In Martel aangekomen kreeg ik weer moed. Korte klim 6%, daarna nog een laatste klim richting Mayrinhac 2 km 7%. Ben toen gestopt: gegeten en gedronken en mezelf opgeladen. Het laatste stuk kreeg ik gezelschap van een vlinder! Aangekomen in Rocamadour loop ik Bert tegen het lijf, samen gegeten en gedronken. Teller staat nu op 1652 km. Nu ga ik tentje opzetten."
Tjonge, tjonge................... Cleem, je hebt de rustdag op het juiste moment ingepland geloof ik.
Geniet ervan. Ik ben apetrots op je.
31 mei: genoten van een ontspannen dag.
1 juni: Na een geweldige rustdag in Rocamadour waar het fantastische culturele erfgoed door Cleem eens goed is bekeken, is ie vandaag weer op de fiets geklommen voor de volgende etappe naar Castelnau-Montratier. De klimmetjes van tussen de 4 en 7% gingen hem vandaag goed af. Na 104,5 km erg natte kilometers is Clemens maar een hotelletje ingedoken om de boel eens flink te laten drogen.
2 juni: Cleem is vandaag aanbeland in Lectour. Na een pittig dagje fietsen waarbij het vooral na de middag door de vele klimmetjes pittig was. Na 90 km fietsen slaapt hij vanacht in internationaal pelgrims gezelschap. In de Gite overnachten naast Clemens ook nog Duitsers, Canadezen en Fransen. Slaap lekker!
3 juni: Vandaag weer vroeg op de fiets gestapt. Om 7.30 gingen de pedalen weer rond om tegen 1 uur 's middags even te genieten van een pick-nick in Montesquiou. Na weer op de fiets te zijn gestapt slaat het weer om. Flinke regenbuien en een tegenwindje maken de afsluitende klimmetjes (5 - 7%) vanaf Mardac er niet makkelijker op. Na dik 100 km komt Cleem op de camping in Maubourguet aan waar hij tijdens de nacht een chalet zal delen met Bert en een Frans echtpaar. Morgen is een kleine omweg ingeplanned om even in Lourdes langs te wippen.
4 juni: Aangekomen in Lourdes na een tocht van 70 km. Ondanks de afstand toch een zware rit omdat Clemens het idee heeft dat er continue iemand aan z'n fiets trekt. Lourdes is indrukwekkend maar ook commercieel. Morgen het is het laatste land aan de beurt; Spanje!
5 juni: . Na Lourdes te hebben verlaten komt Clemens via Nay en Arudy, na 70 km aan in Orolo-Sainte-Manie. Het klimwerk zat allemaal tussen de 7 en 10%, pittig dus. Maar omdat Cleem vandaag goede benen had, heeft ie nog behoorlijk wat tijd gehad om het stadje te bekijken. Zelf zegt ie 'Ik vind het wel zwaar maar klaag niet omdat ik me bevoorrecht voel dit te kunnen doen. Ik zie veel moois en ontmoet leuke mensen'. Morgen de testcase 'de Pyreneeën'!
6 juni: Vandaag is Clemens de Pyreneeën ingegaan, dus dat betekent alleen nog maar bergje op bergje af. De rit gaat naar St. Jean-pied-de-Port. Omdat nu het echte klimwerk gaat beginnnen ziet Clemens er wel enigszins tegenop maar ook vandaag gaan de benen goed rond. Na 72 regenachtige kilometers komt ie aan in St.Jean waar de nacht wordt doorgebracht in Gite samen met 8 anderen. De route wordt nu toch echt drukker met Pelgrims die zig op allerlei manieren voortbewegen, zelf op ezels.
7 juni: Ondanks eerdere berichten gaat Clemens vandaag echt Spanje in. In de morgen wordt er slechts 27 km gefietst door het pittige klimwerk met vanaf kilometer 12 regen. Maar op een hoogte van 1057 m wordt er even uitgerust en van het uitzicht genoten. Vervolgens begint een heel stuk met afdalingen waarbij uiteindelijk toch nog 104 km als dagtotaal wordt afgetikt. Tijdens een tussenstop bij het afdalen kletst Clemens nog wat bij met drie vriendinnen waarvan 1 uit Ommen. 's Avonds geniet Cleem samen met medepelgrim Bert van een welverdiende pelgrimsmaaltijd in Puenta la Reina.
8 juni: Vandaag is Clemens naar Logrono gefietst, een tocht van 71 km met meer dan 20 lastige klims waardoor het lastig was een goed ritme te vinden. In Legrono aangekomen blijkt het daar feest te zijn waardoor er veel te zien is in het dorp. Cleem slaapt vanacht in een rivugio (spaanse gite) waar het wel een beetje een zootje is maar dat mag de pret niet drukken.
9 juni: Het was weer een lastig dagje met veel regen en tegenwind op een lastig parcourse. Gelukkig klaart het weer op in de middag waardoor het beoogde einddoel Belorado toch nog wordt gehaald. In Belorado even een biertje gevat met Bert en voor 9 euro een pelgrimsmaaltijd genuttigd, 3 gangen met wijn! De Pyreneeën verassen qua natuur, helemaal niet dor en droog maar de foto's hiervan volgen nog.
10 juni: Vandaag is een niet al te lange rit geplanned richting Burgos zodat Clemens op tijd aan komt om de stad eens goed te bekijken. Al met al de moeite waard. Ondanks de vele omwegen ligt Clemens nog goed op schema om op de geplande datum in Santiago aan te komen. Gisteren was de belofte nog om de foto's van de derde week te laten zien, helaas is de cd met foto's die Cleem heeft gebrand tijdens het versturen gesneuveld. Hopenlijk heeft hij nog tijd om een nieuwe te maken voordat ie weer thuis is.
11 juni: De rit gaat naar Carrion de los Condos, een tocht van bijna 100 km tot hoogtes van 930 meter. Het is lekker weer en Clemens zit in korte mouwen op de fiets. Santiago komt in zicht nog 450 km. Vannacht wordt er weer overnacht in een Rifugio en bij het na bed gaan is de inspanning van de dag alweer vergeten.
12 juni: Aangekomen in Leon 114 kilometer verderop brengt Clemens de nacht door bij de nonnen in de kapel. Vandaag was een vrij eentoninge dag waarbij Cleem constant op een hoogte van rond de 900 meter heeft gefietst. De komende dagen denk ie dat het zwaar gaat worden want er staan nog een aantal pittige klimmen op het programma voordat hij in Santiago is.
13 juni: Ondanks dat Cleem er gisteren als een berg tegenop zag ligt de wereld nu aan zijn voeten. Hij is aangekomen in Foncebadon op 1425 meter hoogte en morgen gaat de tocht zelfs tot boven de 1500 meter. Toch vindt hij zijn prestatie in schril contrast staan met een vrouw die hij gisteren in Leon sprak. Zij is al in april uit Oostenrijk vertrokken en doet in haar rolstoel.
14 juni: Vandaag is Clemens het hoogste punt uit de tocht gepaseerd. In Cruz de Ferre op 1510 meter hoogte heeft hij zijn steentje met tekst achtergelaten, een bijzonder moment. Na 77 km fietsen is hij aangekomen in Las Herrias een klein dorpje waar de nacht zal worden doorgebracht op 700 meter hoogte. Een biertje is er gelukkig wel te koop.
15 juni: Zoals Clemens gisteren al voorspelde was het vandaag een erg zware dag. De rit begon met een klim van 22 km naar Cebreiro op een hoogte van 1310 meter, stiekum even gejuicht toen ie boven was. De rest van de etappe blijft het pittig en het weer zit met regen en tegenwind ook niet mee. De eindbestemming vandaag is Portomarin waar hij nu lekker aan een wijntje zit.
-------------------------------------------------------
Zoals hij zelf zegt: "Ik voel me heerlijk, het klimmen is wel zwaar maar de omgeving is prachtig, stil, afwisselend, ik hoor alleen de vogels fluiten, fiets grote stukken waar ik geen mens tegenkom en ik ben helemaal niet moe. Ik begrijp het zelf niet. Ik had alleen vroeger door moeten zetten met de franse les bij het hoofd der school meester Havermans."
Doe iedereen vooral veel groeten.
--------------------------------------------------------
Kilometerstand: 2.950 km (Bravo!)
Grote klasse voor deze kanjer!
Wordt vervolgd.
maandag 12 mei 2008
Uit De Stentor van 3 mei 2008
'Ik fiets alleen, wij sponsoren samen'
door Henriët Dijk. zaterdag 03 mei 2008
LEMELERVELD - Zijn personeel geloofde hem eerst niet. Hun baas, Clemens van Ewijk, langer dan tien dagen weg van zijn gelijknamige autobedrijf in Lemelerveld?
Dat was in ruim dertig jaar nog nooit gebeurd. Van Ewijk gaat. Hij vertrekt 13 mei voor een fietstocht van 2600 kilometer naar Santiago de Compostela in Spanje. Wel met het motto: "Ik fiets alleen, wij sponsoren samen."Want dat er aan zijn fietstocht een goed doel verbonden moet zijn, stond vanaf het eerste idee als een paal boven water bij hem. "Voor mijn eigen gevoel geeft dat wat meer voldoening", vertelt de 64-jarige Van Ewijk. Een goed doel vinden, bleek echter niet makkelijk. Totdat Van Ewijk medio februari in deze krant het verhaal las over het inloopcentrum voor kankerpatiënten in Ommen van de stichting Vechtgenoten. Het inloophuis is een ontmoetingsplek voor (ex-)patiënten en hun naasten. "Dat sprak mij zo aan. In het achterliggende traject vallen mensen vaak in een gat. Er is veel geld voor onderzoek, maar niet voor zoiets. Soms is het lastiger met anderen over je ziekte te praten dan met lotgenoten", motiveert Van Ewijk zijn keuze. Ook zijn vriendin, Ria van Holstein, is gegrepen door het verhaal achter het inloophuis. Zij heeft zich opgegeven als vrijwilliger. Van Ewijk werft de komende tijd sponsoren voor zijn fietstocht. Van Holstein heeft een folder voor hem gemaakt. "Daarmee ga ik de bedrijven langs en ik stuur ze op. Ik probeer er zoveel mogelijk uit te slepen", zegt Van Ewijk. Naast een goed doel, heeft zijn pelgrimstocht ook een persoonlijk doel. Met de lange rit wil de garagehouder een 'onrustige periode' in zijn leven afsluiten. "Ik ga ook bewust alleen. Ik wil het helemaal zelf doen, terugkeren naar mijzelf." De van oorsprong Haarlemmer kwam in 1969 naar Lemelerveld als chef werkplaats bij de toenmalige garage Jansen. In 1975 nam Van Ewijk de zaak over. In al die jaren ging Van Ewijk nooit langer dan tien dagen op vakantie. Toen Van Ewijk vorig jaar aan het fietsen was met zijn vriendin borrelde het idee boven. "Dit is een afsluiting. Ik heb het gevoel dat ik nu in rustiger vaarwater zit." Via internet en televisie kwam hij uit op Santiago als bestemming. Hij hoopt de route in 35 dagen te fietsen. Zijn bedrijf laat hij dan met een gerust hart achter. " Mijn medewerkers werken er alsof het hun eigen bedrijf is. Dat maakt het wel makkelijker om de beslissing te nemen, anders doe je zoiets niet."- Wie van Ewijk wil steunen, kan een bijdrage storten op rekeningnummer 1028 42 868 t.n.v. C.J.M.J. van Ewijk o.v.v. 'inloophuis kankerpatiënten'.
door Henriët Dijk. zaterdag 03 mei 2008
LEMELERVELD - Zijn personeel geloofde hem eerst niet. Hun baas, Clemens van Ewijk, langer dan tien dagen weg van zijn gelijknamige autobedrijf in Lemelerveld?
Dat was in ruim dertig jaar nog nooit gebeurd. Van Ewijk gaat. Hij vertrekt 13 mei voor een fietstocht van 2600 kilometer naar Santiago de Compostela in Spanje. Wel met het motto: "Ik fiets alleen, wij sponsoren samen."Want dat er aan zijn fietstocht een goed doel verbonden moet zijn, stond vanaf het eerste idee als een paal boven water bij hem. "Voor mijn eigen gevoel geeft dat wat meer voldoening", vertelt de 64-jarige Van Ewijk. Een goed doel vinden, bleek echter niet makkelijk. Totdat Van Ewijk medio februari in deze krant het verhaal las over het inloopcentrum voor kankerpatiënten in Ommen van de stichting Vechtgenoten. Het inloophuis is een ontmoetingsplek voor (ex-)patiënten en hun naasten. "Dat sprak mij zo aan. In het achterliggende traject vallen mensen vaak in een gat. Er is veel geld voor onderzoek, maar niet voor zoiets. Soms is het lastiger met anderen over je ziekte te praten dan met lotgenoten", motiveert Van Ewijk zijn keuze. Ook zijn vriendin, Ria van Holstein, is gegrepen door het verhaal achter het inloophuis. Zij heeft zich opgegeven als vrijwilliger. Van Ewijk werft de komende tijd sponsoren voor zijn fietstocht. Van Holstein heeft een folder voor hem gemaakt. "Daarmee ga ik de bedrijven langs en ik stuur ze op. Ik probeer er zoveel mogelijk uit te slepen", zegt Van Ewijk. Naast een goed doel, heeft zijn pelgrimstocht ook een persoonlijk doel. Met de lange rit wil de garagehouder een 'onrustige periode' in zijn leven afsluiten. "Ik ga ook bewust alleen. Ik wil het helemaal zelf doen, terugkeren naar mijzelf." De van oorsprong Haarlemmer kwam in 1969 naar Lemelerveld als chef werkplaats bij de toenmalige garage Jansen. In 1975 nam Van Ewijk de zaak over. In al die jaren ging Van Ewijk nooit langer dan tien dagen op vakantie. Toen Van Ewijk vorig jaar aan het fietsen was met zijn vriendin borrelde het idee boven. "Dit is een afsluiting. Ik heb het gevoel dat ik nu in rustiger vaarwater zit." Via internet en televisie kwam hij uit op Santiago als bestemming. Hij hoopt de route in 35 dagen te fietsen. Zijn bedrijf laat hij dan met een gerust hart achter. " Mijn medewerkers werken er alsof het hun eigen bedrijf is. Dat maakt het wel makkelijker om de beslissing te nemen, anders doe je zoiets niet."- Wie van Ewijk wil steunen, kan een bijdrage storten op rekeningnummer 1028 42 868 t.n.v. C.J.M.J. van Ewijk o.v.v. 'inloophuis kankerpatiënten'.
vrijdag 9 mei 2008
Een verrassende suggestie
Serco Dakspecialisten bestaat in september 2008 25 jaar.
Ter ere van dit jubileum zal er een receptie worden gehouden.
Naast zijn persoonlijke bijdrage voor Stichting Vechtgenoten, wil directeur Henk Brouwer, alle genodigden voor dit jubileum een bijdrage vragen ten gunste van dit goede doel in plaats van een cadeau.
Ik vind het een fraaie symbolische manier om de toekomstige gasten van het inloophuis een stukje “dak boven het hoofd” te bieden.
Bedankt Henk voor deze spontane actie. Ik wens je een mooi jubileum toe.
Clemens van Ewijk
Ter ere van dit jubileum zal er een receptie worden gehouden.
Naast zijn persoonlijke bijdrage voor Stichting Vechtgenoten, wil directeur Henk Brouwer, alle genodigden voor dit jubileum een bijdrage vragen ten gunste van dit goede doel in plaats van een cadeau.
Ik vind het een fraaie symbolische manier om de toekomstige gasten van het inloophuis een stukje “dak boven het hoofd” te bieden.
Bedankt Henk voor deze spontane actie. Ik wens je een mooi jubileum toe.
Clemens van Ewijk
dinsdag 29 april 2008
Lemelerveldse ondernemer gaat op avontuur
Uit: De Lemelervelder, 29 april 2008
Van Ewijk verlaat Lemelerveld!
Wie op een fraaie, aangename lentedag de huisdeur achter zich dichttrekt om vele weken over wegen en paden door België, Frankrijk en Spanje naar het graf van de heilige Jacobus te fietsen, stapt uit zijn vertrouwde omgeving, ja zelfs uit de eigen tijd, en komt in een totaal andere wereld terecht.
In die wereld zijn je zorgen teruggebracht tot het kopen van eten en het vinden van een geschikte slaapplaats. De mensen zijn er om te bekijken, om ervaringen uit te wisselen en om je over hun doen en laten te verwonderen. De natuur om je heen is een eindeloze bron van verbazing en verrukking. En talloze malen kom je in contact met het verleden.
Een avontuur en een uitdaging. Precies wat Clemens van Ewijk wil!
Clemens, het ga je goed, geniet ervan, blijf gezond en..... buen camino!!
Bert Rodenburg
Van Ewijk verlaat Lemelerveld!
Wie op een fraaie, aangename lentedag de huisdeur achter zich dichttrekt om vele weken over wegen en paden door België, Frankrijk en Spanje naar het graf van de heilige Jacobus te fietsen, stapt uit zijn vertrouwde omgeving, ja zelfs uit de eigen tijd, en komt in een totaal andere wereld terecht.
In die wereld zijn je zorgen teruggebracht tot het kopen van eten en het vinden van een geschikte slaapplaats. De mensen zijn er om te bekijken, om ervaringen uit te wisselen en om je over hun doen en laten te verwonderen. De natuur om je heen is een eindeloze bron van verbazing en verrukking. En talloze malen kom je in contact met het verleden.
Een avontuur en een uitdaging. Precies wat Clemens van Ewijk wil!
Clemens, het ga je goed, geniet ervan, blijf gezond en..... buen camino!!
Bert Rodenburg
donderdag 24 april 2008
Persbericht: Rabobank steunt de stichting Vechtgenoten
De stichting Vechtgenoten beoogt de realisering van een inloophuis voor kankerpatiënten en hun naasten. Het inloophuis wordt ondergebracht op landgoed Stekkenkamp in Ommen. De stichting ontleent haar naam aan het gevecht dat mensen met de diagnose kanker, aangaan, samen aangaan. De behoefte aan een dergelijke voorziening is groot. Elders in het land zijn al dergelijke inloophuizen, of ontstaan initiatieven daartoe. De stichting ziet de realisatie dichterbij komen door tal van acties van mensen en bedrijven uit de omgeving. Rabobank Vaart en Vechtstreek heeft een bedrag van € 15.000,-- gedoneerd vanuit haar fonds Coöperatief Dividend. De bank is ook hoofdsponsor van een benefietconcert in Congreshotel Mooirivier in Dalfsen, waar onder meer Liesbeth List optreedt. De opbrengst van het concert zijn voor de stichting. De Ladies Run, een sponsorloop als onderdeel van de Vechtdalmarathon2daagse, loopt in het laatste weekend van september in Ommen ook voor de stichting Vechtgenoten. Rabobank is hoofdsponsor van het tweedaagse evenement.
Bedevaart
Rabobank Vaart en Vechtstreek steunt het goede intiatief van de stichting Vechtgenoten en helpt haar deze broodnodige voorziening mogelijk te maken. Samen met bank kunt ook u de stichting helpen. Bijvoorbeeld door de fietstocht van Clemens van Ewijk te sponsoren. Hij rijdt vanaf Lemelerveld naar Noord Spanje naar de bekende bedevaartplaats Santiago de Compostela en hoopt met zijn tocht geld in de zamelen voor het inloophuis in Ommen. Een goed initiatief, dat wij van harte bij u aanbevelen.
Bedevaart
Rabobank Vaart en Vechtstreek steunt het goede intiatief van de stichting Vechtgenoten en helpt haar deze broodnodige voorziening mogelijk te maken. Samen met bank kunt ook u de stichting helpen. Bijvoorbeeld door de fietstocht van Clemens van Ewijk te sponsoren. Hij rijdt vanaf Lemelerveld naar Noord Spanje naar de bekende bedevaartplaats Santiago de Compostela en hoopt met zijn tocht geld in de zamelen voor het inloophuis in Ommen. Een goed initiatief, dat wij van harte bij u aanbevelen.
dinsdag 22 april 2008
De achtergrond
Wie is Clemens van Ewijk?
Als zoon van een brood- en banketbakker kwam ik in 1944 in Haarlem ter wereld als vierde van een gezin van twaalf kinderen. Het was een warm en gezellig nest.
Na de Lagere School ging ik doordat ik altijd met de techniek in de weer was als vanzelfsprekend naar de Ambachtsschool.
Mijn keuze om elektromonteur te worden werd overschaduwd door mijn passie voor bromfietsen en motoren. Mijn vrije tijd bracht ik door bij de firma van der Pelt, een Bromfietsen en Motorenzaak. Ik kreeg er de vrije hand en kon naar hartelust mijn hobby uitvoeren.
Na het behalen van het vakdiploma Elektrotechniek ging ik als 15-jarige aan het werk in de bouw. Echter de brommers en motoren bleven trekken, dus ’s avonds na het werken in de bouw was ik tot in de kleine uurtjes te vinden bij de firma Pelt, verkoop en reparaties van fietsen bromfietsen en motoren. Onder voorbehoud van het halen van bijbehorende vakdiploma’s kreeg ik toestemming van mijn vader om de overstap te maken naar deze branche. Uiteindelijk zijn het auto’s geworden.
Mijn Militaire Diensttijd kon niet mooier: Ik kwam op als Motorordonnans, en als ik niet hoefde te rijden was ik te vinden in de werkplaats. Gelegerd in Wezep ontmoette ik de vrouw met wie ik in 1967 trouwde, na twee jaar in Haarlem te hebben gewoond kwamen wij in 1969 in Lemelerveld terecht. Ik werkte daar als chef werkplaats bij Garage Jansman een echte dorpsgarage, je kon daar terecht voor alles wat vier wielen had. Geen klus gingen we uit de weg.
Na zeven jaar huwelijk kregen wij twee prachtige dochters waar ik gek mee ben, Daniëlle in 1974 en Marije in 1976.
Inmiddels kan ik ook genieten van twee heerlijke kleinzoons, (belhamels).
Toen de heer Jansman in 1975 stopte met het garagebedrijf in de Dorpsstraat heb ik met ons spaargeld de sprong gemaakt naar het zelfstandig ondernemerschap. Dit verliep zó voorspoedig dat er in 1979 een nieuw pand werd gerealiseerd aan de Parallelweg, in 1995 kwam daar nog een tweede vestiging bij in Nijverdal. Het leven lachte me toe.
Dat alle mooie dingen in het leven ook een schaduwkant hebben, heb ik in de afgelopen jaren ervaren.
Inmiddels is mijn leven in een wat rustiger vaarwater terecht gekomen. Hierdoor heb ik weer nieuwe energie gekregen, heb voor mij heel belangrijke personen terug in mijn leven en voel mij weer gewaardeerd. Het idee een fietstocht te gaan maken naar Santiago de Compostela kwam niet uit de lucht vallen. Door uitzendingen hierover op TV en de verhalen die ik op internet las van anderen die de tocht hebben gemaakt, ben ik tot dit besluit gekomen.
Op deze manier hoop ik te bereiken wat ik voor ogen heb, nl.: Al fietsend “stilstaan” bij mezelf en de dingen die achter mij liggen een plaats geven.
Clemens van Ewijk
Als zoon van een brood- en banketbakker kwam ik in 1944 in Haarlem ter wereld als vierde van een gezin van twaalf kinderen. Het was een warm en gezellig nest.
Na de Lagere School ging ik doordat ik altijd met de techniek in de weer was als vanzelfsprekend naar de Ambachtsschool.
Mijn keuze om elektromonteur te worden werd overschaduwd door mijn passie voor bromfietsen en motoren. Mijn vrije tijd bracht ik door bij de firma van der Pelt, een Bromfietsen en Motorenzaak. Ik kreeg er de vrije hand en kon naar hartelust mijn hobby uitvoeren.
Na het behalen van het vakdiploma Elektrotechniek ging ik als 15-jarige aan het werk in de bouw. Echter de brommers en motoren bleven trekken, dus ’s avonds na het werken in de bouw was ik tot in de kleine uurtjes te vinden bij de firma Pelt, verkoop en reparaties van fietsen bromfietsen en motoren. Onder voorbehoud van het halen van bijbehorende vakdiploma’s kreeg ik toestemming van mijn vader om de overstap te maken naar deze branche. Uiteindelijk zijn het auto’s geworden.
Mijn Militaire Diensttijd kon niet mooier: Ik kwam op als Motorordonnans, en als ik niet hoefde te rijden was ik te vinden in de werkplaats. Gelegerd in Wezep ontmoette ik de vrouw met wie ik in 1967 trouwde, na twee jaar in Haarlem te hebben gewoond kwamen wij in 1969 in Lemelerveld terecht. Ik werkte daar als chef werkplaats bij Garage Jansman een echte dorpsgarage, je kon daar terecht voor alles wat vier wielen had. Geen klus gingen we uit de weg.
Na zeven jaar huwelijk kregen wij twee prachtige dochters waar ik gek mee ben, Daniëlle in 1974 en Marije in 1976.
Inmiddels kan ik ook genieten van twee heerlijke kleinzoons, (belhamels).
Toen de heer Jansman in 1975 stopte met het garagebedrijf in de Dorpsstraat heb ik met ons spaargeld de sprong gemaakt naar het zelfstandig ondernemerschap. Dit verliep zó voorspoedig dat er in 1979 een nieuw pand werd gerealiseerd aan de Parallelweg, in 1995 kwam daar nog een tweede vestiging bij in Nijverdal. Het leven lachte me toe.
Dat alle mooie dingen in het leven ook een schaduwkant hebben, heb ik in de afgelopen jaren ervaren.
Inmiddels is mijn leven in een wat rustiger vaarwater terecht gekomen. Hierdoor heb ik weer nieuwe energie gekregen, heb voor mij heel belangrijke personen terug in mijn leven en voel mij weer gewaardeerd. Het idee een fietstocht te gaan maken naar Santiago de Compostela kwam niet uit de lucht vallen. Door uitzendingen hierover op TV en de verhalen die ik op internet las van anderen die de tocht hebben gemaakt, ben ik tot dit besluit gekomen.
Op deze manier hoop ik te bereiken wat ik voor ogen heb, nl.: Al fietsend “stilstaan” bij mezelf en de dingen die achter mij liggen een plaats geven.
Clemens van Ewijk
Abonneren op:
Posts (Atom)
